نوشته‌ها

فضایل عجیب روز غدیر | حجت الاسلام والمسلمین پناهیان

[quote]خداوند در روز عید غدیر دوبرابر شب قدر، دو برابر شب عید فطر، دوبرابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد./ هر کاری ثوابی در روز غدیر، ثواب هشتاد ماه عبادت دارد!/ طعام به مؤمنین در روز غدیر، مانند اطعام همۀ انبیاء و صدیقین است!/ ثواب دویست هزار برابری صدقه در راه خدا/ امام رضا(ع)  هر کسی را که در روز غدیر به خانۀشان می‌آمد برای شام، نگه می‌داشت و وقتی می‌خواست برود، به او هدایای متنوعی-از انگشتر تا پارچه تا هدایای مختلف-می‌دا. دیگر چه‌طور باید به ما بگویند که «مهم است»؟![/quote]

 

حجت الاسلام پناهیان:

  • اساساً شاد بودن به شادی اهل‌بیت(ع) ثواب بیشتری هست تا غمگین شدن به مظلومیت اهل‌بیت(ع)؛ چون رنج اهل‌بیت(ع) دیده می‌شود و اگر کسی عقلش به دیده‌‌اش باشد مظلومیت اهل‌بیت(ع) را لمس می‌کند، متأثر می‌شود و تأثر خودش را نشان می‌دهد اما نمی‌تواند فرح و سرور جایگاهی مثل عید غدیر را ببیند. شاد شدن به شادی اهل‌بیت(ع) دشوارتر است تا غمگین شدن در عزای اهل‌بیت(ع).

 

  • در روایت می‌فرماید: مؤمنین در عید غدیر مورد عفو و بخشش و مغفرت و رحمت قرار می‌گیرند، بیش از ماه مبارک رمضان و شب عید فطر-شب عید فطری که هر کسی در ماه رمضان بخشیده نشده باشد در شب عید فطر بخشیده می‌شود-و بیش از تمام طول سال.(فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ؛ تهذیب‌الاحکام/6/24)

 

  • می‌فرماید: کسی که عید غدیر را گرامی بدارد تا وقتی گناه کبیره‌ای انجام نداده اگر از دنیا برود «مات شهیدا!»(فَمَنْ تَزَیَّنَ لِیَوْمِ الْغَدِیرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ خَطِیئَةٍ عَمِلَهَا صَغِیرَةً أَوْ کَبِیرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَیْهِ مَلَائِکَةً یَکْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ یَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِکَ الْیَوْمِ فَإِنْ مَات‏ مَاتَ شَهِیداً وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ سَعِیدا؛ اقبال‌الاعمال/1/464) در عید غدیر شما هر کاری از ثواب انجام می‌دهید، ثواب هشتاد ماه عبادت را به شما می‌دهند! در روز عید غدیر هر بِرّی، هر قدمی برای برادران دینی برداشته شود «لا تُعدّ و لا تُحصی» است.

 

  • امام صادق(ع) در روایتی می‌فرماید: اطعام به مؤمنین مانند اطعام همۀ انبیاء و صدیقین است! (وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً کَانَ کَمَنْ أَطْعَمَ جَمِیعَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الصِّدِّیقِین‏؛ اقبال‌الاعمال/1/465)

 

  • امام رضا(ع) سنت‌شان این بود که عید غدیر هر کسی به خانۀ ایشان می‌آمد او را برای شام، نگه می‌داشت و وقتی می‌خواست برود، به او هدایای متنوعی-از انگشتر تا پارچه تا هدایای مختلف-می‌داد تا برای بچه‌هایش ببرد.

 

  • امام صادق(ع) می‌فرماید: غدیر در آسمان‌ها شناخته‌شده‌تر و مشهورتر از زمین است (قَالَ إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ؛ تهذیب الاحکام/6/25) و آنجا جشن ویژه می گیرند.

 

  • هر یک درهمی که شما در راه خدا صدقه بدهی، انفاق کنی یا صله بدهی-در روزهای عادی-ده‌برابر حساب می‌شود، اما روز عید غدیر اگر این کار را انجام دهی، دویست هزار برابر برایتان حساب می‌شود! (فَالدِّرْهَمُ فِیهِ بِمِائَتَیْ أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ الْمَزِیدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏؛ اقبال‌الاعمال/1/463)

 

  • در روز عید غدیر خدا چه‌کار می‌کند؟ «فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً» خدا گناه شصت سال را می‌بخشد «وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ»(تهذیب‌الاحکام/6/24) و خدا در روز عید غدیر دوبرابر شب قدر، دو برابر شب عید فطر، دوبرابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد.

 

  • می‌فرماید: «وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَةُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات‏»(تهذیب‌الاحکام/6/24) اگر مردم فضل این روز را به حقیقتش درک کنند، ملائکه-نه فقط در روز عید غدیر بلکه- در طول سال هر روز ده مرتبه با آنها مصافحه می‌کنند! دیگر چه‌طور باید به ما بگویند که «مهم است»؟!

 

 

[button_link size=”medium” src=”http://bayanbox.ir/download/2270965450094186905/Clip-Panahian-FazaeleAjibeQadir.mp3″]دانلود صوت سخنرانی[/button_link]

منبع: بیان معنوی

گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان با جمعی از فعالان فرهنگی اهواز

[image_slider]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/01.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/01.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/02.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/02.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/03.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/03.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/04.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/04.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/05.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/05.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/06.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/06.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/07.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/07.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[image_items link=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/08.jpg” source=”http://dl.taliedaran.ir/talie/95/panahiyan-azar/08.jpg”] گزارش تصویری سخنرانی حجت الاسلام پناهیان[/image_items]
[/image_slider]

سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در جمع فعالان فرهنگی شهر اهواز

حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در سفر اخیر خود به اهواز در جمع برخی از فعالان فرهنگی به ایراد سخنرانی پرداختند. در ادامه با گزارش اجمالی از این برنانه با ما همراه باشید.

 

حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان با اشاره به اینکه در استان خوزستان ظرفیت‌های زیادی وجود دارد گفت : تجربه دفاع مقدس یک تجربه باعظمتی بود که اینجا (خوزستان) را تبدیل به جایگاه مرد آفرینی کرد.

 

panahiyan-1

ایشان در ادامه بابیان  این نکته که یکی دیگر از ظرفیت‌های مهم استان خوزستان وجود زبان عربی است که یکی از زبان‌های بین‌المللی بومی ایران است. به حضور آیت‌الله موسوی جزایری را به‌عنوان یک عنصر مؤثر و تأثیرگذار در امور فرهنگی استان اشاره کردند.

 

حجت‌الاسلام‌والمسلمین پناهیان در جمع فعالان فرهنگی شهر اهواز راهکارهایی را به‌عنوان گسترش فعالیت‌های فرهنگی در استان بیان کردند.

 

panahiyan-2

ازجمله این فعالیت‌ها می‌توان به، گسترش فعالیت‌های فرهنگی به فعالیت‌های اجتماعی ، افزایش فعالیت‌های شهری به فعالیت‌های منطقه‌ای ، تنوع فعالیت‌های فرهنگی و همچنین در پایان ایشان، جهت گسترش و افزایش فعالیت فرهنگی در استان به مسئولان فرهنگی شهر اهواز پیشنهاد گسترش دامنه مخاطبان را دادند.

 

این نشست در تاریخ جمعه سوم دی‌ماه در مسجد آیت‌الله اشرفی اصفهانی با حضور جمعی از فعالان فرهنگی شهر اهواز برگزار شد.

انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه

عدم آگاهی از وضع مطلوب و ایده‌آل سبب می‌شود که توانایی درک و تحلیل درست وضعیت موجود را هم نداشته باشیم. زیرا بخشی از درک ما از اوضاع زمانه و آسیب‌شناسی وضع موجود، وابسته به فهم آن وضع مطلوب است.

انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه

حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان در کتاب «انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه» می نویسد:

 

عنصر دو انتظار…

عنصر دوم انتظار، آگاهی از وضع مطلوب است. یعنی خبر داشتن از وضعیتی که می توانیم داشته باشیم ولی هم اکنون از آن برخوردارد نیستیم؛ خبر از خیرات بیکرانی که می توانیم و باید دریافت کنیم ولی چون از آنها بی خبریم، خرابیم و بی خیال.

عنصر دوم انتظار، آگاهی از وضع مطلوب است؛ وضع مطلوب و ایده آلی که بی خبری ما از آن سبب می شود که توانایی درک و تحلیل درست وضعیت موجود را هم نداشته باشیم. زیرا بخشی از درک ما از اوضاع و احوال زمانه و آسیب شناسی وضع موجود، وابسته به فهم آن وضع مطلوب است. بدون در نظر داشتن الگویی از وضع مطلوب، چگونه می توانیم وضع موجود خود را ارزیابی کنیم؟ لابد باید به الگوهای مندرس شرقی و غربی که در مدارس و دانشگاه ها می آموزیم، دل خوش کنیم و خود را با مقیاس های ناقص و غیر انسانی بلاد کفر، اندازه گیری کنیم؛ کاری که شیوه مرسوم و ناپسند برخی نخبگان فرنگ باور مملکت ماست.

انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه

اگر ما در دوران حاکمیت حضرت زندگی می کردیم

بعضی وقت ها کسی که آگاهی و تصویر دقیقی از وضع مطلوب ندارد، حتی نمی تواند به وضع موجود معترض باشد. تنها با آگاهی از ویژگی های جامعه مهدوی است که می توان از وضعیت غیبت (وضعیت موجود) نالان بود و برای ظهور بی قراری کرد وگرنه کسی که به زندگی در این شرایط تلخ عادت کند و از امکان برخورداری از یک زندگی عالی غافل شود، دیگر نمی تواند منتظر وضعیت بهتر باشد. چنین انسانی تمام کاستی های حیات فردی و اجتماعی خود را می پذیرد و آنها را اجتناب ناپذیر تلقی می کند.

خبر یافتن از جامعه مهدوی راه های اندیشیدن را برای دانشمندان باز می کند و افق های تازه ای پیش روی تفکر انسان درباره حیات می گشاید. اگر در روایات نورانی ما، برکت وجود نازنین حضرت در دوران غیبت به خورشید پشت ابر تشبیه شده است، شاید بخشی از این برکات ناظر به همین آگاهی یافتن از حکومت حضرت باشد.

اگر ما در دوران حاکمیت حضرت زندگی می کردیم، حقایق مانند روز برای ما روشن بودند. اما اکنون که در دوران غیبت هستیم، می توانیم با آگاهی یافتن از آن دوران و تأمل در ویژگی های آن، مانند نوری که از خورشید پشت ابر ساطع می گردد، راه خود را روشن کنیم.

انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه

انتظار عالمانه و عاشقانه

غیبت آن حضرت خود به خود ما را از یک سلسله نعمات محروم کرده است، ما دیگر نباید با غیبتِ «آگاهی از فرج» خود را بیش از این محروم سازیم. در غیبتِ آگاهی از دوران حکومت ولی خداست که اندیشه ها منحرف شده و گرفتار توّهمات بیجا و تئوری های غلط می شوند. البته در آخرالزمان بطلان این تئوری ها یکی پس از دیگری آشکار می شوند. اگر دانشمندان منصف و بی غرض جهان، تنها به تصور جامعه مهدوی بپردازند، آن را تصدیق خواهند کرد و به این ترتیب مقدمات اعتقادی آن را هم خواهند پذیرفت.

هرچه این تصور و آگاهی از وضعیت مطلوب شفاف تر و با تکیه برعقل و وحی، مبسوط تر شود، انتظار فرج عالمانه تر و عاشقانه تر خواهد شد. این تبیین ویژگی های دوران حکومت حضرت، کاری است که باید در مجامع و مراکز علمی، چه حوزوی و چه دانشگاهی صورت بگیرد.

این اتفاق که واقعیت جامعه مهدوی و حاکمیت ولی خدا می تواند بطلان تئوری های غلط برای اداره حیات بشر را اثبات کند در انقلاب اسلامی و نظام مقدس ما تا حدودی تجربه شده است.

دستگاه تبلیغی استکبار

وقتی «نمی شود» ها و «امکان ندارد» های علوم تجربی در جریان رخدادهای انقلاب اسلامی ایران رنگ می بازند و پیروزی های این ملت ولایی، یکی پس از دیگری موهوم بودن تفکرات غیر الهی را به اثبات می رسانند، طبیعی است که این وضعیت به همبن ترتیب همین آثار را در مقیاس بزرگ تر به دنبال داشته باشد و اندیشمندان را به بازنگری در تئوری های خود وادار نماید. البته اگر دستگاه تبلیغی استکبار و نفسانیات انسان های بیمار بگذارد.

منبع:حلقه وصل

خیلی‌ها فکر می‌کنند مناجات یعنی حتماً گریه کنی!

[quote]خیلی‌ها فکر می‌کنند دعا و مناجات یعنی حتماً گریه کنی! این‌طوری نیست، خیلی اوقات باید با خدا گفتگوی منطقی کنیم.‏[/quote]

 

استاد پناهیان در سلسه مباحث محبت، راز معنویت در مسجد امام صادق(ع) به نکاتی اشاره فرمودند که در ادامه مطلب آمده است :

خداوند متعال به یک گفتگوی منطقی خیلی بها می‌دهند، این‌قدر بها می‌دهند که روز قیامت وقتی یک عده‌ای را می‌خواهند بفرستند عذاب، به ایشان می‌گویند اول بیایید اینجا باهم یک گفتگوی منطقی بکنیم بعد بروید عذاب! آن گفتگوی منطقی در تعبیر ما همان محاسبۀ روز قیامت است.

بنده بر اساس تعالیم دینی فَحَاسِبُوا أَنْفُسَکُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا عَلَیْهَا فَإِنَّ لِلْقِیَامَهِ خَمْسِینَ مَوْقِفاً کُلُّ مَوْقِفٍ مِقْدَارُهُ أَلْفُ سَنَهٍ ثُمَّ تَلَا فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَهٍ مِمَّا تَعُدُّونَ.»(کافی، ج۸، ص۱۴۳) «پیشنهاد می‌دهم، بیایید همین دنیا شیرفهم شویم، تا آن دنیا کارمان آسان‌تر شود.

این‌قدر حساب بکشی از نفس اهمیتش بالاست که اهل‌بیت فرموده‌اند: «از ما نیست کسی که هرروز به‌حساب خودش نرسد؛ لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی کُلِّ یَوْم‏»(کافی،ج۲، ص۴۵۳). من چه‌کاره‌ هستم؟ چرا این‌طوری هستم؟ کی می‌خواهم تغییر کنم؟ مانعم چیست؟ عاملی که می‌تواند من را نجات بدهد چیست؟ باید با خودمان صحبت کنیم.

هرکسی باید خودش را محاسبه کند، یکی از بهترین محاسبه‌ها، یکی از بهترین گفتگوهای منطقی که هرکسی با خودش می‌تواند داشته باشد این است که من چی را دوست دارم؟ چی را دوست ندارم؟ چقدر دوست دارم؟ چقدر دوست ندارم؟ آخر همۀ گناهان این است که خدایا من زیاد تو را دوست نداشتم و الا آدم می‌شدم!

خیلی‌ها فکر می‌کنند دعا و مناجات یعنی حتماً گریه کنی! این‌طوری نیست، گریه باشد خوب است ولی نبود زیاد مهم نیست. بسیاری از قسمت‌های ادعیه اصلاً جای گریه نیست، ما فکر می‌کنیم همه‌اش را باید گریه کنیم. ما باید خیلی وقت‌ها سر سجادۀ دعا حرف منطقی بزنیم؛ «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِک‏» ببین خدا من را با چوب ادبم نکن، با عقوبت ادبم نکن. بامحبت خودت نمی‌شود مرا ادب کنی؟

بعد از محاسبه نفس، کم و کاستی‌هایت را در خانه خدا مطرح کن. خدا کاری ندارد جز کمک کردن به بنده‌اش. ایرادت را بگو تا ایرادت را هم نگویی برطرف نمی‌شود. «وَ اللَّهِ مَا یَنْجُو مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا مَنْ أَقَرَّ بِهِ»(کافی، ج ۲، ص ۴۲۶بخدا قسم از نجات پیدا نمی‌کند مگر کسی که اقرار کند تا اقرار نکنی نمی‌شود. ببین روز قیامت هم تا اقرار نکنی خدا رهایت نمی‌کند.

ما داریم از آثار محبت صحبت می‌کنیم، برای چه؟ در مناجات مصرف دارد، بگوییم خدایا من اگر تو را بیشتر از خودم دوست داشتم، بیشتر لذت می‌بردم از زندگی‌ام، حالا لذت هم نمی‌برم. پس استغفروا الله

موضوع کاستی‌های محبتمان را بیاوریم بگذاریم وسط مناجاتمان، موضوع محبت را بیاوریم بگذاریم در محاسبۀ نفس و متن استغفار.