غفلت از هدف؛ آفت طلاب‏

اگر طلبه‏ ى امروز ما به درس خواندن بى‏ اعتنایى کند، یا به دیانت و تعبد و تلاش فردىِ اخلاقى خود بى‏ اعتنا بماند، یا استعداد خود را به کار نیندازد، یا هدف خود را گم کند مثل کسى که به طرف مقصدى در حال حرکت است، اما وقتى وسط راه به قهوه‏ خانه‏ ى خوش آب و هوایى رسید، همان‏جا پیاده بشود و لنگر بیندازد و همان‏جا بماند و هدف را فراموش کند یا اگر در اثناى راه منظره‏ یى به چشمش خورد، نشناخته و ندانسته به سمت آن راه بیفتد و از هدف غافل بشود، همه‏ ى این‏ها آفات راه ماست.

طلبه باید راه را با معرفت و علم و یقین انتخاب کند و با معرفت و علم و یقین هم آن را ادامه دهد؛ آنچه که مربوط به فرد طلبه است، این‏هاست. البته مسئولیت هاى دیگرى هم هست که به‏ طور طبیعى کار کسان دیگرى است؛ کار مدیران و کار استادان و بزرگان است که آن هم داستان دیگرى دارد کار طلبه‏ ها نیست.

حوزه و روحانیت، ص: ۴۲۶