راه هاي پيشگيري از انحراف فکري جوانان
همانگونه که در تأمين سلامت جسمي افراد جامعه، اولويت با پيشگيري و ايمنسازي افراد است، در تأمين سلامت فکري و اعتقادي جامعه نيز بايد پاکسازي محيط از آلودگيهاي فکري، رواني و اعتقادي و پيشگيري از گسترش آن را در اولويت قرار داد. به همين دليل سياستگذاريهاي فرهنگي بايد به گونهاي باشد که محيط خوب و سالمي براي جوانان و نوجوانان فراهم آيد.
لازم است کارگزاران تربيتي، نهادهاي فرهنگي و خانوادهها با برنامهريزي منظم، افراد آسيبپذير را شناسايي و براي ايمنسازي آنان اقدام کنند. همچنين افرادي که مورد تهاجم فرهنگي بيگانه قرار گرفتهاند، بايد شناسايي شوند تا با استفاده از روشهاي پيشگيرانه، آنان و ديگران از آلودگي بيشتر برحذر باشند. گفتني است در ارائه راهکارهاي پيشگيري از فريب خوردن جوانان و نوجوانان و افتادن آنان در دام افراد و جريانهاي منحرف، بايد به شرايط سني، تفاوتهاي فردي، شرايط زماني و مکاني و پايگاه فرهنگي و اجتماعي جوانان و نوجوانان توجه کرد. اينک شماري از اين روشها را بر ميشماريم:
1. نهادينه کردن شناخت و باورهاي ديني:
بنياديترين روش براي پيشگيري از فريب خوردن جوانان، گسترش زمينههاي شناخت معارف الهي و درونيسازي باورهاي مذهبي است. از آنجا که «مذهب» و «خداپرستي» در آيينه فطرت انسان، نقش بسته و «کمالجويي» در نهاد انسان نهفته است،(روم،29) کافي است پدران و مادران و کارگزاران فرهنگي با برنامههاي تبليغي و هدايتي، فطرت خداجوي جوانان و نوجوانان را شکوفا سازند. افزايش آگاهيها به همراه دستيابي به معرفت و باورهاي ديني بايد به گونهاي باشد که جوانان در برابر تبليغات دشمنان، ايمن شوند.
2. بسترسازي براي حضور جوانان در مکانهاي مذهبي: